Steve Jobs
Door Jules Janssen • Thursday 6 October 2011
Terwijl ik dit schrijf zit ik nog op kantoor (lokale tijd iets na half twaalf ‘s avonds) te proberen wat werk te verrichten. De late avond en het begin van de nacht, wat normaal mijn meest productieve tijd is, is dat vandaag allerminst. Enkele uren geleden werden m’n collega’s en ik hier via chat, Twitter en de Apple website op de hoogte gesteld van het overlijden van Steve Jobs.
Voor velen wellicht de man die allerlei glimmende dingetje de markt op slingerde en deze met een gelikte marketing-campagne aan de man wist te brengen. Voor mij vooral de man die zo’n beetje in zijn eentje verantwoordelijk is voor het werk dat ik nu doe. De man die – nog voor dat ik geboren was – een revolutie in gang zette die computers naar de ‘gewone mens’ bracht. Gebruiksvriendelijkheid, simpliciteit, ‘it just works’. Digitale apparaten kunnen gebruiken zonder eerst een handleiding door te nemen. Intuitief design.
De filmwereld opnieuw uitvinden (want ook Pixar is zijn geesteskind), de muziekwereld op z’n kop zetten, daarna de telefoonmarkt overhoop gooien. Niet door per sé als eerste met een product-categorie te komen, maar wel door het vele malen beter uit te voeren. Geen release of presentatie voordat het product ook klaar is voor de markt. Geen loze beloftes.
De vele verhalen van anderen die Jobs van dichtbij mee hebben mogen maken zijn absoluut de moeite waard om enigszins een inzicht te krijgen in hoe speciaal deze man was, maar als er één ding is dat je van hem moet hebben gezien, dan is het wel zijn speech aan de Stanford universiteit in 2005. Inspirerender en indrukwekkender gaat ‘t niet worden.